Dagboek 2 mei 2012 "Schilderen bij Wies"

Mijn 'schone zus' heeft een huisje gekregen en daar moest natuurlijk het een en ander aan gebeuren. Cor had vrij genomen en zat er 's morgens al om half 9 om te gaan schilderen. Ik werd, na een onderbroken slaap, pas wakker om kwart over 10! Ongelooflijk duf, zo'n gevoel dat vaak de hele dag aanhoudt.
Nadat de ergste dufheid verdwenen was kwam de stress. Buikkrampen en een hartslag van minstens 150. Hoe kreeg ik dit nu weer voor elkaar om te gaan?


Uiteindelijk heb ik toch maar mijn tas ingepakt met de nodige stress-spulletjes en wat oude kleding die ik kon gebruiken voor het schilderwerk. Met de brommer is het hooguit 3 minuten weg, waarom maak ik me daar toch zo druk om? Als het misgaat, ben ik immers zo weer thuis. Daar aangekomen zakte het gelukkig heel snel af, ik heb zelfs een broodje gegeten. En ben er uiteindelijk tot half 5 gebleven, voor mij een record om zo lang van huis te zijn. Ik voelde me daar aardig op mijn gemak, helemaal toen Cor Chelsea ging halen ;)
Ik zit er zelfs aan te denken om me ook in te schrijven voor zo'n bovenhuisje, het is in Overhees, de wijk waar ik ben opgegroeid en dus best wel binding mee heb. 


Kijk, dit is haar uitzicht:

Prachtig toch? Overal grasjes, hoge bomen en vogeltjes die fluiten, hier word ik blij van!