Terug naar af?

Antidepressiva
Hier heb ik er in de afgelopen jaren meerdere van uitgeprobeerd. Helaas niet een gevonden naar volle tevredenheid. De op- en afbouw is altijd weer een crime. Vooral bijwerkingen als misselijkheid en de onrust in mijn lijf vond ik elke keer opnieuw reuze spannend. Nu ben ik al weken moed aan het verzamelen om weer te beginnen met citalopram.. de allereerste antidepressiva die ik kreeg en die me tot nu toe het meest heeft geholpen.

Het gaat namelijk verre van lekker met mij. Ik slaap beroerd, kan niet eens inslapen zonder een halve oxazepam. En zelfs daarmee lig ik om de haverklap wakker. Heb vrijwel elke dag paniekaanvallen en ben weer bijna terug in de tijd dat ik vijftien jaar heb binnen gezeten, zonder iemand om me heen te durven hebben. De enige die ik nog zie is mijn ex, Cor. Hij komt bijna elke dag langs om met de hondjes te wandelen. En zelfs dat bezorgt me soms paniek. 

Het enige dat lekker gaat is mijn werk. Jaah, ik werk :) En ik vind het geweldig! Veilig vanaf mijn luie bank houd ik me bezig met de content en community van bedrijven. Ik plaats artikelen op websites, maak tweets, zet berichten op Facebook en herschrijf of controleer teksten. Sinds kort heb ik zelfs Photoshop, heerlijk om daarmee te fröbelen. 

Dat ene druppeltje
Maar goed, terug naar de antidepressiva. Waarom durf ik dat ene druppeltje niet te nemen? Het is maar twee milligram. Je gaat er niet dood van. Ik ga er waarschijnlijk ook niet van spugen (mijn grootste angst). Misschien ben ik bang voor een teleurstelling? Dat het niet werkt als voorheen? Hoewel het stofje er toen ook niet voor zorgde dat ik onbezorgd naar buiten kon. Maar binnen was er tenminste meer rust in mijn hoofd en kon ik visite ontvangen. Iets, dat nu onmogelijk is. Als mijn moeder iets langs komt brengen ontmoet ik haar buiten, op de parkeerplaats. Belachelijk toch? Dit moet veranderen. En ja, of de citalopram me dit zetje in de goede richting geeft is 'enkel' een kwestie van uitproberen. 

Zelfs James vindt het maar een raar flesje ;)

Dus, hoofd van mij, geef me de moed om de weken van onrust tijdens de opbouw door te komen. Laat me vanavond ontspannen genoeg zijn om te durven beginnen. Want ja, alle begin is moeilijk.