Duizenden beloftes
evenzoveel excuses
keer op keer vertrap je een stukje van mijn wezen
keer op keer probeer ik tevergeefs te vertrouwen
Maar het slagveld is nu levenloos
niets meer te vermorzelen
de strijd is gestreden
en ik verloor..
Maar herwin mijn eigenwaarde
want om naast iemand te staan die lonkt
en de vrouw die mij medelijdend bekijkt
het beeld, dat op mijn netvlies staat gebrand
de gedachten die me wakker houden
dat alles maakt, dat ik je moet laten gaan
Niet de eerste keer
en ook zeker niet de laatste
'ik ben nu eenmaal zo' is je motto
maar ik verdien meer dan dat
ik wil en kan niet wachten tot de keer dat zij echt toehapt
Ik denk niet, dat jij me erg gaat missen
misschien op de broodjes kaas en koffie na
immers, vissen genoeg in de zee
iedereen wil jou, zeg je
want je bent een god
en je hebt zó veel te bieden
Je buien heb ik altijd getrokken
van diepe apathie tot overdreven gebral
je verslavingen, alleen leven voor jezelf
maar om buiten mij om anderen te 'naaien'
dat is de druppel die ik nooit toelaat
Geen opmerkingen:
Een reactie posten