De stroming neemt je mee
Je voelt je uitgeput
maar wil nog niet opgeven
Je wollige lijfje doordrenkt met water
je vleugels doorzeefd van ouderdom
kunnen je niet meer dragen
Langzaam ploeter je door
tot het water je omsluit
geen kant meer op
Niets om je aan vast te klampen
je geest versuft
van alle beleefde avonturen
dromend van een toekomst die niet meer zal zijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten