Huisdieren zijn heerlijk, huisdieren zijn lief, huisdieren zijn altijd blij als je thuiskomt!
Maar... huisdieren kunnen ook spugen.
Uitgezonderd dan de knagertjes, zoals cavia's en hamsters. Hoewel ik eens een cavia heb gehad die ook gespuugd heeft, maar dat kwam door een vreselijke verstopping :(
Vroeger thuis hadden we een hond, Sasha, een vrolijke, iets te dikke Cocker Spaniël. Ik was helemaal gek van haar, ze sliep regelmatig op mijn bed. Maar o wee als ze moest spugen. Dan durfde ik haar urenlang niet te aaien. laat staan in dezelfde ruimte te verblijven als waar ze haar maag geleegd had.
Ik kon het ook niet opruimen, liet het gewoon liggen en wachtte tot mijn moeder thuiskwam, leuk presentje voor haar.
Eenmaal op mezelf wonend kreeg ik een heel lief zwart-wit katje, Tommy genaamd. Toen hij de eerste keer moest spugen, flipte ik helemaal en ik wist niet wat ik moest doen. Hoe moest ik die troep in vredesnaam opruimen? Ik moest er niet aan denken! Tot ik merkte dat hij het óp ging likken! Van dat idee werd ik dus nóg misselijker en heb hem weggejaagd bij de plek des onheils.
Tja... opruimen dus. Hoe? Doe maar keukenpapier en een sopje achteraf. Echt heel ranzig, maar ik merkte dat ik het kon zonder in paniek te raken. Ik hield mijn adem in zodat ik maar niets hoefde te ruiken en zette mijn verstand op nul.
Momenteel heb ik een hond en twee katten. Charlie, de Pers, spuugt heel veel, waarschijnlijk door al die haren van hem. Hoe goed ik hem ook kam, de bossen blijven eruit komen. En hij krijgt natuurlijk veel van die losse haren binnen.
Een beest zien spugen is niet fijn. Ze gaan helemaal schokken en maken de meest afgrijselijke geluiden. Dus houd ik mijn vingers in de oren en kijk vooral niet als hij/zij echt bezig is. Maar ik ben er niet meer zo panisch voor als vroeger. Ik kan zelfs een beetje troosten, als ze er echt moeite mee hebben. Door bij ze te staan en geruststellende woordjes te fluisteren of zachtjes te aaien. Met af en toe een tussenstop omdat ik m'n vingers in m'n oren moet duwen haha.
Chelsea, mijn hondje, lijkt zelf wel een beetje op een emetofoob. Voordat ze gaat spugen, rilt ze over haar hele lijf, dat kan heel lang duren, zo zielig!
Maar hoe vaak ik dit soort dingen ook meemaak, ik zou mijn huisdieren voor geen goud willen missen. Ze zijn mijn allessie :)
Wat knap! Ik heb de kat van mijn zus wel eens zien spugen, inderdaad dat rare kronkelen... ik vond het vreselijk! Zij heeft geen angsten, maar ze ruimt het ook niet op, dat mag haar vriend doen ;)
BeantwoordenVerwijderenIk ben juist bang dat mijn vriend zou gaan 'kokken', dus doe het dan liever zelf. Daar komt bij, dat hij maar een paar uurtjes per dag bij me is, dus dat zou een zooitje worden...
BeantwoordenVerwijderenZe maken er soms ook een heel spektakel van, lijkt het wel uit hun tenen te komen. Ik heb er ook geen moeite mee, tenzij ik net lekker zit te eten. Het enige waar ik wel moeite mee heb, is dat ze het altijd op de vloerbedekking willen doen, terwijl het grootste gedeelte van het huis uit laminaat,tegels of vinyl bestaat. Een stuk makkelijker op te ruimen ;-)..
BeantwoordenVerwijderenHaha, herkenbaar. Altijd op het kleed, of op de stoel/bank ;(
BeantwoordenVerwijderenAls ik het merk, verplaats ik ze ook snel, vooral mijn kat Charlie heeft er een handje van.